Keramische Sculpturen

Verstomden verweesd verblijven het koninklijke paar van de zwarte vlinderkolonie: de stripmatige uitwerking van de zwarte tekstballon en de vlucht van de kleine vlinders, als letters van uiteengevallen gedachten, roept de stilte en ingetogenheid van de rouwenden op.

Trofeeën van Minotauri: een zuil van afgebroken horens, in ongebakken, zwarte klei, symboliseren de "zwarte beesten" die een mens op zijn levenswandel tegenkomt en moet overwinnen.

Kies er maar een voor mij, ik had de jouwe al in gedachte: een twaalftal handen, als hespen bij de slager, opgehangen aan een metalen kader. De bekende handbewegingen, waarvan de meeste met een dubbele betekenis, staan voor de verschillende, splijtende emoties die ervaren worden bij het grote verlies.

De lichtheid van de perceptie staat omgekeerd evenredig tegenover de druk van de massa: stapeling van keramische staafjes die, van onder naar boven, vermeerderen en geleidelijk breder worden. Een smalle glazen strook houdt de massa tegen. De kromming van het glas geeft duidelijk aan dat het piekpunt voor het barsten is bereikt. De regelmatige groei in hoogte, breedte en hoeveelheid straalt rust en standvastigheid uit, maar verbergt de intense spanning en druk. Niets menselijks is ons onbekend en soms bepaalt slechts een “staafje” meer de kritieke grens tot onomkeerbare beslissingen.

A split second before splashdown: Mijn Icarus: twee handen doorboord met pluimen en een zuil van “kots” in klei. Mogelijk heeft Icarus, juist voor het neerstorten, nog vlug zijn gal en aversie tegenover heel de maatschappij uitgekotst.

Tredmolen: De enige molen die een mens doet draaien. Kleistaafjes komen uit een muur gerold tot er eentje breekt. In figuurlijke zin betekent het altijd dezelfde saaie, geestdodende arbeid verrichten. De sleur van het leven ... tot er iets onherroepelijk gebeurt en alles, rondom je, lijkt in te storten.